Поздравления с днем рождения маме на татарском языке
Туган көнең котлы булсын, әни,
Озак еллар язсын яшәргә.
Кочагыңа безне кысып алып,
Балам, диеп, сөеп дәшәргә.
Биргән киңәшләрең, әнием,
Гомер буе барырлык.
Кылган яхшылыгың өчен рәхмәт,
Телим сиңа сабырлык.
Яратылып яшә һәрчак
Озын булсын гомерең.
Син минем якын кешем,
Тик бәхетләр телимен.
(перевод с татарского)
С днем рождения поздравляю!
Пусть будет счастья много.
Пусть с нежностью живем
Вместе еще очень долго.
Поздравляю от души
Сегодня, в день рождения!
Спасибо, мамочка, за все,
Желаю я терпения.
Будь всегда ты любимой,
И живи ты очень долго.
Ты мой родной человек,
Пусть счастье будет надолго.
Әнием минем, туганым,
Туган көнең белән сине,
Минем яраткан алтыным,
Син минем өчен иң сөекле.
Елмаю, көлү белән
Сине мин котлыйм,
Уңышлар сиңа һәм
Тазалык, мәхәббәт телим.
(перевод)
Мамочка моя родная,
С днем рождения тебя,
Моя любимка золотая,
Ты самая крутая для меня.
С улыбками и смехом
Тебя я поздравляю,
Тебе удачи и успехов,
Здоровья и любви желаю.
Сине, минем газиз энкэем
Килэ минем котлыйсым.
Синен буген бэйрэмен,
Синен буген туган конен!
Соеклем минем, яраткан, газизем
Нилэр телим икэн сина.
Бит купне эйтэсем килэ,
Кочып-кочып соясем килэ!
Доньядагы бар яхшылыкны телим,
Йорэгемнен бер олешен сина юллыйм,
Юк бутэн жирдэ синнэн якынрак,
Сине генэ яратам ботен нэрсэдэн ныграк!
(перевод с татарского в стихах)
Тебя, моя родная мамочка,
Хочу поздравить я.
Сегодня праздник у тебя,
Сегодня день рождения!
Милая моя, любимая, родная,
Что пожелать тебе не знаю.
Ведь многого так хочется сказать.
И крепко-крепко искренне обнять!
Всех благ земных тебе я пожелаю,
Частичку сердца своего я отправляю.
Нет на Земле мне ближе никого,
Тебя люблю на свете больше я всего!
Әниемнең бүген туган көне!
Бу — һичшиксез, иң яхшы көн!
Сиңа, әни, күбрәк көләргә телим!
Безнең өчен яшь калырсың мәңге!
Без сиңа шикләнергә сәбәп бирмиячәкбез!
Син безнең өчен беркайчан да курыкмассың!
Сиңа, әни, озын гүзәл гомер телим,
Башыңда яхшы һәм ачык уйлар торсын.
Һәрвакытта да уңышлар юлдаш булсын!
Кыенлыкларга беркайчан да бирешмәскә телим,
Барысы да эшлэр сиңа майлаган кебек булсын!
Моңсулама син, әни, юкка кайгырма беркайчан да!
(перевод с татарского в стихах)
У мамы моей сегодня день рождения!
Это самый лучший день безо всякого сомнения!
Желаю тебе, мама, почаще смеяться!
Всегда молодой для нас оставаться!
Мы не дадим тебе в нас сомневаться!
Ты за нас никогда не будешь бояться!
Желаю тебе, мама, долгих, прекрасных лет жизни,
Добрых и ясных в голове твоей мыслей.
Пусть у тебя будет всё и всегда удаваться!
Желаю в трудностях никогда не сдаваться,
Пусть будет всё у тебя как по маслу!
Не грусти никогда ты, мама, понапрасну!
Безнең өчен син идеал,
Әни, сине без яратабыз.
Сокланырлык илһам алып,
Елмаюңны көтеп калабыз.
Туган көнең белен котлыйбыз.
Җылы һәм көлүләр булсын.
Бөтен көч җибәреп телибез.
Сәламәтлек, бәхет, уңыш.
Яратырга без арымабыз,
Син безнең горурлык, шатлык.
Сине мактап без туктамабыз,
Безнең сүзләр — шундый азлык.
(перевод с татарского)
Ты наш объект для восхищения,
Мы любим мамочку свою,
Ты нам даёшь всем вдохновение,
Улыбку ждём всегда твою.
Хотим тебя с Д. Р. поздравить
И пожелать тепло и смех.
И всеми силами направить
Здоровье, счастье и успех.
Любить тебя мы не устанем,
Ты наша гордость, наша радость.
Хвалить тебя не перестанем,
От нас слова — такая малость.
Безнең газиз әниебез,
Туган көнең белән сине,
Син һәрвакыт шундый кыю,
Батыр бул һәм мәрхәмәтле.
Сине без бик нык яратабыз,
Безнең өчен син зур үрнәк.
Синнән сөяргә өйрәнәбез,
Үз йортларны итеп хөрмәт.
(перевод с татарского в стихах)
Мамочка родная наша,
С днем рождения, с праздничком.
Будь всегда такой отважной,
Смелой, доброй мамочкой.
Любим тебя сильно очень,
Ты пример во всем.
Нас любить ты научила,
Уважать свой дом.
Туган Көнең белән, әнием!
Чын күңелдән без сине котлыйбыз!
Әле дэ без тапочкалардан куркабыз.
Син безне ачуланма гына.
Ваттык без бүген синен вазаны,
Сервантны шкафтан тошердек.
Этебез пычырак тәпиләре белән
Синең спальняга кереп ятты.
Болар барысы да тормышның вак-төяге!
Болар барысы да бик мөһим түгел!
Без болай гына шаярттып эйттек
Синең кәефне күтәрергэ дип.
(перевод с татарского в стихах)
С днем рождения, мамочка!
Поздравляем тебя от души!
Как и прежде, боимся мы тапочка,
Ты ругать только нас не спеши.
Уронили мы твою вазу,
Разбили сегодня сервант.
Собака наша подцепила заразу.
У неё на это огромный талант!
Это всё, впрочем, мелочи жизни!
Это всё не стоит твоих слёз!
Это мы так просто пошутили.
А ты, как всегда, восприняла всё всерьёз..
Әнием, сине нык яратам,
Синең өчен һәрвакыт дога кылам.
Ә бүген, туган көнең бит,
Минем котлауларымны кабул ит.
Бәйрәм белән, туганым,
Бәхет, шатлык сиңа телим,
Кайгы-хәсрәт булмасын,
Ә йөз ел яшә син.
Һәрвакыт бул күңелле,
Рухың булсын күтәренке,
Сәламәтлегең нык булсын,
Күзләрең шатлык күрсен.
(перевод)
Мамочка, тебя люблю,
За тебя всегда молюсь.
А сегодня, в день рождения,
Ты прими мои поздравления.
С праздником твоим, родная,
Счастья, радости желаю,
Пусть не будет горя, бед,
А живи ещё сто лет.
Будь всегда ты весела,
Сердцем, духом будь бодра.
Пусть здоровье будет крепким,
Глаз-алмаз стреляет метко.
Әниләрне котлау / Поздравления маме на татарском
Бүген безнең өчен зур бәйрәм. Безнең иң яраткан, иң кадерле кешебез — әниебезгә … яшь тула. Кадерле Әниебез, без сине туган көнең белән чын күңелдән котлыйбыз.
Көннәрең шатлык белән үтсен, гомер юлларың озын булсын, кайгы-хәсрәт күрми, һаман шулай безгә терәк булып, әти белән бергә матур итеп яшәгез. Төпле киңәшең, җылы сүзең, нурлы йөзең өчен рәхмәт. Рәхмәт сиңа барсы өчен дә.
Безнең өчен иң кадерле булган хөрмәтле әниебез! Бүген синең туган көнең — димәк, безнең өчен бу икеләтә туган көн. Син булмасаң – без дә булмас идек, син тумасаң – без дә тумас идек. Сиңа корычтай тазалык, яхшы кәеф, исәнлек-саулык телибез. Сиңа шушы ямьле бәйрәмеңдә меңнәрчә рәхмәт сузләре әйтәбез. Син – дөньяда иң затлы, саваплы кешеләрнең берседер, без сине чиксез хөрмәт итәбез, чын йөрәктән яратабыз. Озын гомер сиңа!
Җырымның моңы, тормышым нуры,
Кадерлем минем, газизем минем,
Игелек тулы олы йөрәкле,
Мәңге яшь, гүзәл — Әнием минем.
Сау-сәламәт, шат һәм көләч бул.
Иксез-чиксез булсын бәхет мизгелләрең!
Ходай сиңа озын гомер насыйп итсен.
Сиңа юллыйм теләкләрнең изгеләрен.
Әни бит ул — өйнең яме,
Ә тормышта — олы терәк.
Сәламәт бул, озак яшә.
Син бит, әни, безгә кирәк.
“Әни! ”— диеп дәшү шундый рэхэт,
Рәхмәт, әни, һәммәбездән рәхмәт.
Әни булдың, әни булып калдың —
Һәр көнеңне безнең өчен яшәп.
“Әни!”— диеп әйтә алу — бәхет,
Син яшисең һәрчак безне дәшеп.
Безгә кылган теләкләреңне
Булса иде, әни, бәхилләтеп.
Котлы булсын. Әнкәй, туган көнең.
Балкып торсын һәрчак йөзләрең.
Кайгы-хэсрәт күрми, шатлык белән
Үтсен иде алдагы көннәрең.
Бакчаларда кошлар сайрап туймый.
Котлап, Әнкәй, туган көнеңдә.
Фәрештәләр ап-ак канат булсын
Күп авырлык күргән иңендә.
Син булганга күрә. Әнкәй,
Бу дөньяда бары нур гына.
Нур сүнмәсен, һич тә сүрелмәсен —
Озак яшә, исән бул гына.
Туган көне бүген әниемнең
Туксан ел ул яши дөньяда.
Матур үзе, җыерчыклы йөзе,
Чәчләре чал ап-ак булса да
Алты баласына бүлеп биргән,
Йөрәгенең бөтен ялкынын.
Безнең күз алдында картайды шул
Киң күңелле анам алтыным.
Тарсынма әле әнием бу дөньяны
Сыкранма әле әнием авыр дип.
Яшә әле яшә озак яшә,
Бер киткәчтен кайтып булмый бит.
Әнкәй дә картайган инде,
Чәчләре дә агарган.
Нур сибелә, нур чәчелә,
Нур бөркелә алардан.
Бик килешә аклары да,
Сагынам карасын да.
Мин агарткан чәч тә бардыр
Ул чәчләр арасында.
Әнкәйнең ап-ак чәчләре
Агарган безнең хакка.
Ул һаман яктыра бара
Күңеле, җаны акка.
Сокланып карап торырлык —
Күзне ала алмыйбыз.
Әнкәйләрнең бөеклеген
Яши-яши аңлыйбыз.
Мин язларга сине тиңлим, әнкәй,
Якты язлар кебек карашың.
Күңелеңдә бары изгелекләр,
Якты юллар гына ярасың.
Һәрвакытта алда барасың.
Мин җәйләргә сине тиңлим, әнкәй,
Шундый җылы синең кочагың.
Яшәгез сез, әтием белән икәү
Сүндермичә яшәү учагын.
Мин җәйләрдә сиңа очамын.
Мин көзләргә сине тиңлим, әнкәй,
Сары сагыш сары көзләрдә.
Үткәргәнсең күпме югалтулар,
Алар чагыла синең йөзләрдә.
Үпкәләмә, әнкәй, көзләргә.
Ак кышларга сине тиңлим, әнкәй,
Ак бәс кунган инде чәчләргә.
Ак чәчләрдәй ак күңелләр белән
Язсын әнкәй диеп дәшәргә,
Ак кышларда бергә яшәргә!
* * *
Шомырт чәчәк атса,
Илгә кошлар кайтса,
Җаным тула минем назларга.
Рәхмәт, әнкәй, сиңа,
Якты тормыш миңа
Бүләк иткән өчен язларда.
Йөрәк җылың белән,
Бишек җырың, белән
Күңел кылларымны чирткәнсең.
Рәхмәт, әнкәй, сиңа,
Сабый чакларымнан
Бу дөньяга гашыйк иткәнсең.
Язгы кояш төсле,
Сулмас яшәү көчен
Биргәнсең син миңа гомергә.
Рәхмәт, әнкәй, сиңа,
Кояш булып миңа
Мәңге-мәңге яшә бу җирдә.
* * *
Әнкәй диеп әйтер кешең булу
Нинди бәхет бит ул дөньяда.
Шатлыкларың булса – уртак була
Кайгыларың булса – югала.
Уйлама әле, картаям, дип,
Шат-көләч бул, сүнмә-сүрелмә.
Кадер-хөрмәт күреп үтсен гомерең
Урыннарың булсын гел түрдә.
Котлы булсын, әни, туган көнең,
Озак яшә, бул син бәхетле.
Яныбызда син булганда гына,
Табып була олы бәхетне.
Сиңа рәхмәт сүзен, әниебез,
Белдерәбез туган көнеңдә.
Үстердең син безне, кеше итеп,
Олы рәхмәт барысы өчен дә.
* * *
Син — иң газиз кеше безгә,
Син — яшәү чыганагы.
Синнән дә сабыр әниләр
Бар микән җирдә тагы?
Өебезнең кояшы — син,
һәркемгә житә җылың.
Әти белән парлы килеш
Җырлагыз тормыш җырын.
Ул тормышның һәр мизгеле,
Сөенеч белән тулсын.
Гомереңнең һәрбер көне
Туган көн кебек булсын.
Өзелмәс җепләр бәйләсен
Бала — ана арасын.
Ел да шулай бәйрәм итик
Туган көн тантанасын.
Озак еллар бергә-бергә
Исәнлек белән яшик.
Үзебез эби булгач та,
Әни диеп эндәшик.
Туган көнең котлы булсын.
Безгә бергә бик рәхәт.
Кылган изгелекләреңә.
Әни, сиңа мең рәхмәт.
* * *
Бәйрәмнәре күп тормышның,
Бәйрәм белән туа көне.
Олы бәйрәм бүген бездә —
Әниемнең, туган көне.
Кушымта:
Котлы булсын туган көнең.
Бездән сиңа изге теләк —
Картаймыйча яшә әле,
Гел яшь булып безнең белән.
Гомереңнең тагын да бер
Елы үтеп киткән икән.
Үз тирәңә безне җыйнап,
Туган көнең җиткән икән.
Кушымта:
Котлы булсын туган көнең.
Бездән сиңа изге теләк —
Картаймыйча яшә әле,
Гел яшь булып безнең белән
Без үссен дип, йокламаган
Төннәрең дә булган синең
Безнең өчен янган-көйгән
Көннәрең дә булган синең.
Кушымта:
Котлы булсын туган көнең.
Бездән сиңа изге теләк —
Картаймыйча яшә әле,
Гел яшь булып безнең белән.
Син — өебез күрке безнең,
Синең урын бүген түрдә.
Әниемнең туган көне —
Олы бәйрәм бүген бездә.
Кушымта:
Котлы булсын туган көнең.
Бездән сиңа изге теләк —
Картаймыйча яшә әле,
Гел яшь булып безнең белән.
* * *
Җирдә кояш нуры балкыгандай,
Син балкыйсың безнең күңелдә.
Тормышыбыз синең белән матур,
Рәхмәтлебез сиңа гомергә.
* * *
Туган көнең белән котлап,
Телибез сиңа бүген.
Күреп яшә карт көнеңдә
Балалар игелеген.
Гомерләрең үтә инде ул
Ашкынып аккан судай.
Тик гомерең буйларына
Исәнлек бирсен Ходай.
* * *
Бәйрәмеңдә иңнәреңнән кочып
Килә Сине тәбрик итәсе.
Килә Сиңа бәхет кенә теләп,
Матур сүзләр генә әйтәсе.
Син яшь әле, Әнкәй, чибәр әле,
Чәчләреңә бәсләр кунса да.
Иң кадерле кешебез Син безнең,
Ничә генә яшең тулса да.
Әле һаман без дип яшисең Син,
Күптән инде зурлар булсак та.
Аз булыр күк, Әнкәй, Синең өчен
Нинди изгелекләр кылсак та.
Без телибез Сиңа бәхет, Әнкәй,
Һәрвакытта бул үз көчеңдә.
Сине шулай исән-имин күрү
Бәхет бит ул безнең өчен дә!
* * *
Син кояшка тиң кешебез, Әнкәй,
Яшәсәң дә Үзең еракта,
Һаман Синнән җылы алабыз без,
Ә урының һәрчак йөрәктә.
Кояш җиргә нурын сипкән кебек,
Әнкәй, Синнән дә нур бөркелә.
Без телибез Сиңа кояш гомере,
Кояш кебек Син дә бер генә!
(Рафис Корбан «Бәхет телим»)
* * *
Кояш җылысына җыелгандай
Сыенабыз, Әни, яныңа.
Тормыш ямен, матурлыгын тоеп,
Яшә Әни, яшә тагын да.
Кайткан саен синең яннарыңа,
Колач җәеп каршы киләсең.
Мең-мең рәхмәт, әни, тәрбияңә,
Безнең өчен һәрчак кирәксең.
* * *
Рәхмәт, Әнкәй, гомер бирүеңә,
Төн йокыларыңны бүлүеңә.
Безгә нык канатлар куюыңа,
Ышанычлы терәк булуыңа
* * *
Рәхмәт синең шәфкать тулы йөрәгеңә,
Рәхмәт, ару-талу белмәс беләгеңә.
Рәхмәт хәстәр белән баккан күзләреңә,
Юаныч һәм шатлык биргән сүзләреңә.
* * *
Онытмамын сине беркайчан да,
Рәхмәтлемен барысы өчен дә!
Изге, Әни, синең күңелкәең,
Озын гына булсын гомеркәең
* * *
Киң күңелең, юмартлыгың өчен,
Кояш белән сине тиңлибез.
Шатлык белән тулы, куанычлы
Озын гомер сиңа телибез.
* * *
Син бит әни, яшәешнең яме,
Безнең өчен олы терәк.
Тыныч яшә берүк, исән-сау бул,
Син бит әле безгә бик кирәк.
Салкын карлы кышта тусаң да син,
Яз кояшы һәрчак күңелеңдә.
Һәрвакытта йөзең көләч булсын,
Балкып яшә гомер-гомергә
* * *
Әнкәй, бәгърем!
Синең йомшак куллар
Назласа да, иркә итмәде.
Без үскәндә кыенлыклар күрсәң,
Шатлыклар да читләп үтмәде.
Балаларың өчен горурлыгың,
Еш чагыла әле дә күзеңдә.
Озак еллар сүрелмәсен иде
Тормыш матурлыгы йөзеңдә.
* * *
Әнкәй, синнән еракларда яшәсәм дә,
Һәр көн сине күңел сагына.
Рәхмәтләрем чиксез, теләкләрем изге,
Уй-хисләрем сиңа табына
* * *
Чын йөрәктән яздым бу юлларны,
Кабул итеп алчы Әнием.
Исән-имин яшә, бәхетле бул,
Терәк булсын сиңа Әтием.
* * *
Таң җилләре һәрбер иртә саен
Безнең сәламнәрне китерсен.
Күңелеңә яшәү дәрте бирсен,
Күзеңдәге яшьне киптерсен!
* * *
Шатлык-куанычлар, сәламәтлек
Юлдаш булсын, Әни, гомергә.
Йортыбызны җылытучы учак,
Нур сибүче кояш син безгә
* * *
Ак бәхетләр юлдаш булсын сиңа,
Көннәреңне шатлык бизәсен.
Сәламәтлек — үзе бәхет бит ул,
Ходай шуннан мәхрүм итмәсен.
* * *
Котлы булсын, Әнкәй туган көнең,
Кояш сиңа көлеп карасын.
Салмак кына искән таң җилләре
Чәчләреңне сыйпап тарасын.
* * *
Гомерең матур узсын, Әнкәй бәгърем,
Кайгы-хәсрәт килә күрмәсен;
Йөзең һаман аяз, көләч булсын,
Күзләреңнең нуры сүнмәсен.
* * *
Котлы булсын Әни, туган көнең,
Матур булып атсын таңнарың.
Рәхәт яшә, игелеге кайтсын
Син үстергән һәрбер баланың.
* * *
Синнән күчкән яктылыктан
Нур сибелә тирә-юньгә.
Кайгы-хәсрәт күрми генә
Яшик шулай бергә-бергә
* * *
Кулларыңнан синең гөлләр тама.
Тырышлыгың бар да үзеңнән.
И, Әнкәем, һәрчак бәхетле бул,
Нур сирпелсен синең күзеңнән.
* * *
Әни бит ул – өйнең яме,
Ә тормышта – олы терәк.
Сәламәт бул озак яшә,
Син бит, Әни, безгә кирәк
* * *
Туган көнең, Әни, алып килсен
Бары сәламәтлек, шатлыклар,
Безгә биргән йөрәк җылыларың
Изгелекләр булып кайтсыннар.
Җирдә кояш нуры балкыгандай
Син балкыйсың безнең күңелдә.
Тормышыбыз синең белән матур,
Рәхмәтлебез сиңа гомергә.
* * *
Сокланырлык гомер юлы үттең,
Терәк булып безгә тормышта.
Безнең өчен янып яшисең син,
Куанасың һәрбер уңышка.
Якты йолдыз кебек балкыйсың,
Тормыш юлларыбыз күгендә.
Иң кадерле кешебез булып,
Торасың син күңел түрендә.
Бусагадан өйгә атлаганда,
Рәхмәт укый-укый керәбез.
Яратабыз сине хөрмәтлибез,
Изге заттай итеп күрәбез
* * *
Үзебез Әни булгач баланың нинди газиз, кадерле булуын аңладык.
Чынлап та, бала гомернең һәр мизгелен сөенеч, шатлык белән тутыручы икән. Уйласаң без һәммәбез дә балалар. Безнең дә әниебез бар. Иң якын, иң хөрмәтле кешебез- әниебез бар. Безнең әни (авыл) авылында яшәүче (исеме, әтисенең исеме (отчество).
Ул — безнең өчен бердәнбер иң кадерле, олы зат.
Ул — әтиебез белән безне үстергән, аякка бастырган, борчылган, күпме куанычлар, бәхетләр кичергән кеше.
Ул — һәркөнне күңел җылылыгы бирүче, киләчәккә өмет, ныклылык, таяныч булучы үрнәк.
Ул — бар туганнарны, балаларны, кияү-оныкларны бер түгәрәк өстәл янына туплаучы.
Ул — гомер уртасына якынлашучы гап-гади хатын кыз.
Кадерлебез, сине шушы бәйрәмең белән ихластан тәбриклибез. Теләкләрнең бары изгесен, бары яктысын чын күңелдән сиңа юллыйбыз.
* * *
Һәрвакытта булдың өйнең яме,
Авыр чакта безгә син терәк.
Озак яшә, һәрчак сәламәт бул,
Син бит, әни, безгә бик кирәк!
Әти белән тигез яшәгез сез,
Ничек матур парлап йөргәндә!
Шулай бергә каршы алыгыз сез,
Без сагынып кайтып кергәндә.
* * *
Рәхмәт, әни, безгә гомер бирдең
Төн йокламый карап үстердең.
Йөрәк җылың кушып барыбызга
Яшәр өчен ныклык, көч бирдең.
Туган көнең котлы булсын әни,
Юбилеең узсын күңелле.
Балаларың бүген сине котлый,
Шушы инде бәхет түгелме?!
Безнең өчен күпме тырыштың син,
Уйладың син гомер юлыңда.
Онытмабыз әни, төпле сүзең, зирәк фикерең,
Рәхмәт сиңа барысы өчен дә.
Сәламәтлек, шатлык, бәхет белән
Терәк булып безнең иңнәргә.
Пар канатлар булып әти белән
Талмый атла гомер үренә…
* * *
Чәчләреңә, Әни, чал керсә дә,
Син бит минем йөрәк түрендә,
Озак яшә, кадерлебез, авырмыйча,
Син дөньяда безгә бер генә.
Сәламәтлек ташламасын сине,
Һәрбер көнең үтсен шатлыкта.
Яшәү яме, дөнья иминлеге
Юлдаш булсын синең тормышта.
Саф теләкләр ургый күңелдә,
Сине котлап туган көнеңдә
Шатлык булсын һәрчак юлдашың
Сүнми янсын бәхет кояшың.
Сәламәт бул, гел елмаеп яшә.
Бәхет кунсын күңелең түренә.
Безгә терәк-канат булып,
Армый атла гомер үренә.
Котлы булсын туган көнең,
Ак бәхетләр торсын юлыңда.
Хыялларың синең чынга ашсын,
Кайгы-хәсрәт читләп үтсен,
Шуны телим туган көнеңдә
* * *
Кадерле әниебез, бүген барыбыз өчен дә якты, иләһи зур бәйрәм. Җир йөзендә әнидән дә якын, әнидән дә рәхимле, мәхәббәтле, әнидән дә олы җанлы зат юктыр.
Дөньяның рәхәтен, тормышның михнәтен, күңелнең сафлыгын, намусның пакълеген аңларга өйрәтүче, үз җаны аша уздырып, күкрәк сөте белән Иман иңдерүче Әни. Без сырхаулап ятканда, күкрәгенә кысып, «җан җимешем, балам» дип, чын күңелдән борчылучы әниебез.
Син булмасаң, без оясыз кош, моңсыз җыр, җырсыз сандугач кебек яшәр идек, тормышыбызның яме дә, тәме дә булмас иде.
Аллаһының мең рәхмәте яусын сиңа. Озын гомер, тән сихәтлеге, саулык, күңелеңдәге җан җылысының нуры сүнмичә, сүрелмичә без балаларыңа яшәеш чыганагы булып торуын телибез.
* * *
Җирдә булган бөтен шатлыгыңны,
Хисләреңнең иң-иң яктысын,
Йөрәк әрнүеңне, хыялыңны,
Уйларыңның иң-иң татлысын.
Тик син безгә, безгә багышладың,
Һәм бүген дә моны аклыйсың.
Йөрәкләрдән чыккан назлы сүзләр,
Күңелләрдә булган саф хисләр,
Озын гомер, шатлык, ак бәхетләр
Безнең сиңа, әйтер теләкләр.
* * *
Кем ул дисең җаны өзгәләнеп
Безнең хакта бик еш уйлана?
Балалар дип үрсәләнеп торган
Кайгыртучы кеше ул-ана!
Юк бер кеше аннан мәрхәмәтле,
Аннан тугрылыклы дөньяда.
Гомер бакый бала хакын хаклый-
Шундый изге кеше ул-ана!
Балакае уңышка ирешсә
Тагын кем соң шулай куана?
Шатлыкны да,кайчак кайгыны да
Уртаклашыр кеше ул-ана!
(Фәнәвис Дәүләтбаев)
* * *
«Әни!» — диеп дәшү шундый рәхәт,
Рәхмәт, әни, һәммәбездән рәхмәт.
Әни булдың, әни булып калдың —
Һәр көнеңне безнең өчен яшәп.
«Әни!» — диеп әйтә алу — бәхет,
Син яшисең һәрчак безне дәшеп.
Безгә кылган теләкләреңне
Булса иде, әни, бәхилләтеп.
Җиңел генә узмагандыр көннәр,
Моңсу көннәр булган, ялгыз төннәр.
Тик кешеләр синнән һәрчакта да
Өмет сүзен генә ишеттеләр.
Синең бүген зур бәйрәмең әни,
Бу бәйрәмең синең шундый якты!
Синдә булган йөз яктысы әни,
Йөрәкләрдә безнең учак якты.
Туган көнең белән сине әни!
Елгаларда ташу- ярлар тулган.
Син тумасаң, без дә булмас идек,
Әле ярый җирдә әни булган.
«Әни!» — диеп әйтү шундый рәхәт,
«Әни» сүзе тора безне дәшеп.
Һәрчак шулай балкып яшә, әни,
Якты йөзләреңнән нурлар чәчеп!
* * *
Сабый чагым ерактарак калган саен,
Күз төпләрен күләгәләр сарган саен,
Көмеш чәчләр, акыл зиһен арткан саен,
Кадерең синең арта бара, әнием минем.
Синең сүзне кабатлыймын балаларга,
Күз карашың, назың кирәк дәваларга,
Җылы сүзең үтеп керә яраларга,
Кояшым син, якты көнем, әнием минем.
Юмартлыгым, көләчлегем — синнән бүләк,
Бүген дә син барыбызга безнең үрнәк.
Оныкларың котлый икән сине, димәк,
Гомер юлың матур үткән, әнием минем.
* * *
Син бит әни безнең өчен кояш,
Синнән нурлар алып яшибез.
Озак яшә, әни, мәңге яшь бул,
Иң кадерле якын кешебез.
Син булганга күрә, әни, җаным,
Бу дөньяда бары нур гына.
Нур сүнмәсен, һич тә сүрелмәсен —
Озак яшә, исән бул гына.
* * *
Бәхетле кешегә олуг
Юбилейлар насыйп була.
Матур булып олыгаеп, .
Җитмеш, сиксән, туксан тула.
Быел безнең әнинең дэ
Юбилее — сиксән яше.
Әниебез безнең өчен
Иң кадерле, изге кеше.
Тәрбияле, тыйнак, уңган.
Булганына шөкер итә.
Күпне өмет итми генә,
Сабыр гына тормыш көтә.
Балачактан әниебез.
Күпне күргән, күп кичергән.
Әти белән тормыш корып,
Биш бала сөеп үстергән.
Кайнанасын хөрмәт итеп,
Килен Вазыйфасын үткән.
Әбиебез белән бергә.
Егерме ел гомер иткән.
Куркытмаган әниемне
Авылдагы авыр хезмәт.
Күрше-тирә, авылдашлар.
Күрсәтәләр аңа хөрмәт.
Хэзер инде әниемнең
Оныклары җиткән буйга.
Алты оныкчыгы туган,
Тиздән алар җитәр туйга.
Оныкчыклар туенда да
Булсын әни урының түрдә.
Гомер атың арымыйча,
Йөзгә кадәр торсын үрдә.
Син булганда авыл да бар,
Туган йортыбыз да исән.
Ялгышмамын, син ул — әни.
Безнең терәгебез, дисәм.
Ә без сиңа озак еллар
«Әни» диеп сөеп дәшик.
Балаларың, оныкларың
Белән бергә гөрләп яшик.
* * *
Күз тимәсен, матур, чибәр,
Акыллы һәм бик түзем.
Буй-сының да бик килешле,
Елмаеп тора йөзең.
Карлыгач канаты кебек
Сызылып киткән кашларың.
Өебезгә ямь бирәсең.
Тәмле синең ашларың.
Кулың ята бөтен эшкә,
Эшлисең белеп кенә.
Булганына шөкер итеп
Йөрисең көлеп кенә.
Синнән башка нишләр идек.
Ярый эле тугансың.
Бик кадерле әни булып.
Безгә насыйп булгансың.
Туган көнең котлы булсын —
Теләкләрнең иң зуры.
Аллаһ сине саклап йөртсен.
Син — өебезнең нуры.
Фирдәүсә Кәримова
* * *
Кояш җылысына җыелгандай
Сыенабыз, Әни, яныңа.
Тормыш ямен, матурлыгын тоеп,
Яшә Әни, яшә тагын да.
Кайткан саен синең яннарыңа,
Колач җәеп каршы киләсең.
Мең-мең рәхмәт, әни, тәрбияңә,
Безнең өчен һәрчак кирәксең.
* * *
Син кояшка тиң кешебез, Әнкәй,
Яшәсәң дә Үзең еракта,
Һаман Синнән җылы алабыз без,
Ә урының һәрчак йөрәктә.
Кояш җиргә нурын сипкән кебек,
Әнкәй, Синнән дә нур бөркелә.
Без телибез Сиңа кояш гомере,
Кояш кебек Син дә бер генә!
* * *
Бәйрәмеңдә иңнәреңнән кочып
Килә Сине тәбрик итәсе.
Килә Сиңа бәхет кенә теләп,
Матур сүзләр генә әйтәсе.
Син яшь әле, Әнкәй, чибәр әле,
Чәчләреңә бәсләр кунса да.
Иң кадерле кешебез Син безнең,
Ничә генә яшең тулса да.
Әле һаман без дип яшисең Син,
Күптән инде зурлар булсак та.
Аз булыр күк, Әнкәй, Синең өчен
Нинди изгелекләр кылсак та.
Без телибез Сиңа бәхет, Әнкәй,
Һәрвакытта бул үз көчеңдә.
Сине шулай исән-имин күрү
Бәхет бит ул безнең өчен дә!
* * *
Рәхмәт, әнкәй, тудырганың өчен,
Аяз көннәр булсын җаныңда.
«Бисмилләһ» дип син шатланып уян
Гомереңнең һәрбер таңында.
Ныклы иман һәрчак юлдаш булсын
Шатлык тоеп типсен йөрәгең.
Авырлыклар сине урап үтсен,
Кабул булсын һәрбер теләгең.
Җирдә кояш нуры балкыгандай,
Син балкыйсың безнең күңелдә.
Тормышыбыз синең белән матур,
Рәхмәтлебез сиңа гомергә…
* * *
Әнкәем!
Теләкләрнең телим изгеләрен,
Бәхетләрнең телим зурысын.
Шатлыкларның телим көтмәгәндә
Килә торган иң-иң нурлысын…
Маңгаеңа төшкән аксыл чәчләр,
Сөйкемлелек бирә йөзеңә.
Барысы өчен рәхмәт сиңа Әнкәй,
Исәнлегең белән йөз яшә!
Син булганда гына без бәхетле,
Син булганга, якты көнебез.
Кыш аенда ишелеп кар яугандай,
Ап-ак бәхет-шатлык телибез.
* * *
Сөекле әнкәем! Әнкәебез!
Моннан … ел элек шушы көнне син тугансың. Син дөньяга килеп беренче аваз салгач, сандугачлар сайрап җибәргән, карлыгачлар, бәйрәм дип белеп, күккә күтәрелгәннәр, парсыз кошлар парланган, болытлар таралган һәм күк йөзе зәп-зәңгәр төскә кергән. Кояш исә җир йөзендә иң изге, иң гүзәл затларның берсе — булачак Ана туу шатлыгыннан Җир тирәли елмаеп әйләнгән, аның елмаюыннан Җирдә гүзәл гөлләр үскән, җимешләр пешкән, саф сулы чишмәләр челтерәп ага-ага инешләргә кушылган, үз артларыннан тагын әллә никадәрле чишмә-елгаларны ияртеп, диңгезләргә, дәрьяларга кадәр барып җиткәннәр. Шулай булмыйча, дөньяга туган һәр изге кеше табигатьне яшәртә, матурландыра, тулыландыра.
Ә син, әнкәем, иң изгеләрнең, иң бөекләрнең, иң сөйкемлеләрнең берсе булып үскәнсең, җиткән кыз булгач, иң баһадир, иң сабыр, иң батыр, иң кече күңелле, ихтирамлы булган бер егетне — безнең әтиебезне — үзеңә яр иткәнсең. Һәм менә шундый матур парлардан без дөньяга килгәнбез. Алма агачыннан ерак төшмәгән кебек, безгә дә үзегездә булган барлык матур сыйфатларны биргәнсез.
Бүгенге көндә без илдә ихтирамлы кешеләр икәнбез, тормышта үз урыныбызны табып, шушы зур табынга бергә җыелганбыз икән, бу, әлбәттә, безнең генә түгел, ә сезнең дә уңышыгыз. Сездән башка без бу дөньяга килә алмаган булыр идек. Гомумән, ул чагында без бөтенләй булмас идек.
Шушы көнне дөньяга килгәнең өчен, үскәнең өчен, аннан соң безнең сөекле әтиебезне үзеңә яр иткәнең өчен, безне бар иткәнегез өчен рәхмәт сезгә! Инде без үсеп, үзебез әти, үзебез әни булгач та, үз тормышыбызны коргач та, туган өебез һаман үзенә тарта. Чөнки анда сез бар. Без бу өйгә тормышның авыр мәшәкатьләреннән беразга гына булса да арыныр өчен, ял итәр өчен, вакытлыча гына булса да балачагыбызга кире әйләнеп кайтыр өчен һәм сезнең ярату тулы карашыгызны күрер өчен җыелабыз. Матур итеп куанып каршы аласыз, борчылып озатасыз. Тагын китәләр, дип боекмагыз, кайларда гына йөрсәк тә, кайларда гына булсак та, безнең күңелләр һәрвакыт сезнең яныгызда. Нинди генә эшкә алынсак та, без аны үзебезне генә түгел, сезне дә ким-хур итмәслек итеп башкарып чыгарга тырышабыз. Чөнки моңа безне үзегез өйрәттегез.
Кеше арасында ким-хур итмичә, яратып-сөеп үстердегез. Нинди генә кыенлыклар килсә дә, безгә сиздермәдегез, гадел булырга өйрәттегез. Без моның өчен, әнкәй, әткәй, сезгә бурычлы. Бу изгелекне яхшы гамәлләребез, игътибар һәм ярдәмебез белән сезгә кире кайтарырга бурычлы без.
Әнкәем, күз нурым!
Бүген сиңа … яшь тулды. Әмма син безнең өчен һаман япь-яшь. Безнең өчен син — дөньяда иң гүзәл, иң изге, иң кадерле зат. Бала чагыбызда без агарткан чәчләрең, битеңдәге җыерчыкларың, йөрәк борчуларың өчен кичерсәң иде безне. Авыр сүзләр әйткән яки үзебез дә белмичә рәнҗеткән өчен гафу ит.
Көннәрең шатлык белән үтсен. Гомер юлларың озын булсын, кайгы-хәсрәт күрми, һаман шулай безгә терәк булып, әти белән бергә сандугачлар кебек сайрашып яшәгез. Безнең туган йортыбызның яме бит сез. Ата-ана булмаса, әллә нинди сарайларның да яме калмый, алардан үтәли җилләр исә башлый. Ә әти-әни исән булса, карлыгач оясыдай кечкенә өй дә зиннәтле сарайдан зиннәтлерәк тоела.
Ата-ана өчен бала, инде үзе әни, әти булса да, барыбер бала. Менә без үзебез — әниләр, әтиләр, хәтта яннарыбызда оныкларыбыз да йөгереп йөри — шушы самими балалык хисләрен яңадан тоемлар өчен, сезнең янга җыелабыз. Без менә шушы бәйрәм табыны артында да үзебезнең кайчандыр беренче адымны атлаганда ничек куанган булсак, шулай куану хисен, беренче тапкыр мәктәпкә барганда ничек сөенгән булсак, шундый сөенү хисен һәм тагын әллә никадәр куанычлы көннәрне хәтергә төшереп, үзебезне бала итеп хис итеп утырабыз. Балачакка вакытлы гына булса да кайту бәхетенә без дөньяда сез яшәгәндә генә ирешәбез. Безгә мондый бәхеткә әле тагын озын-озак еллар ирешү бәхете насыйп булсын иде.
Мин бу мәҗлестә әнкәебезне шулай яшь, бәхетле һәм мөлаем итеп яшәткән өчен әткәемә зур рәхмәт әйтәсем килә. Әгәр дә ул аны сакламаса, кадерләмәсә, яратмаса без бу көнне күрә алыр идек микән? Әниебезне кадерләгән, аны яраткан, саклаган, аны ихтирам итеп яшәгәнең өчен рәхмәт сиңа, әткәй! Бүгенге көндә хатыннарыбыз алдында дәрәҗәбез бар икән, бу — синең аркада, әткәй. «Хатын-кызны ихтирам итә белмәгән кеше үзе дә ихтирамга лаек була алмый», — дип син безне үзең өйрәттең бит.
Ә инде кыз балаларың ир җәмәгатьләре тарафыннан яратылып, кадер-хөрмәт күреп яши икән, әнкәем, бусы инде синең хезмәтең. Син безгә ир-атны хөрмәт итәргә генә түгел, үз кадеребезне белергә дә өйрәттең. «Үз кадерен белмәгән кеше бүтәннәр тарафыннан ихтирамга ирешә алмый», — дидең, хәтерлисеңме?
Синең безгә күрсәткән игелекләреңне уйлап та, санап та бетерерлек түгел. Барысы өчен дә рәхмәт сиңа әнкәй!
Кадерле, газиз, сөйкемле, сөекле әнкәй! Әнкәебез! Без сине, барлык балаларың бергә җыелып, бүгенге бәйрәм көнең белән котлыйбыз. Озак яшә, иңнәреңдәге шәфкать фәрештәсе сине беркайчан да ташламасын! Биргән фатихаларың фәрештәләр булып безгә ирешсеннәр. Балаларыңның, оныкларыңның хәсрәтен күрмә, алар сиңа куанычлы хәбәрләр генә китерсеннәр, игелекле эшләр генә башкарсыннар.
Без сине, әнкәй, сине, әткәй, яратабыз, яратачакбыз, яратырбыз.
поздравительный текст маме на татарском языке
Поздравления на татарском языке с Днем Рождения маме
Кадерле әнием, Сезне туган көнегез белән котлыйм! Мин сезгә имин тормыш, чиксез бәхетле вакыт, нык сәламәтлек һәм хатын-кыз чибәрлеге телим. Кадерлебез, сипа ныклы саулык, бехетле озын гомер телибез. Яратам сине һәм чиксез зур бәхет телим!
Әнием, яраткан әнием! Бүген, туган көнеңдә, бик сирәк әйткәнне әйтәсем килә. Әни, син минем иң якын кешем. Син генә аңлыйсың һәм гафу итәсең. Син бер сүз белән дә, күз белән дә кылмыйсың. Бары тик син һәрвакытта да ярдәм итәсең. Әни, һәрвакыт янәшәдә бул, син миңа бик кирәк бит. Яратам сине!
Туган көне белән, әнием минем туганым, сөйкемле һәм кадерле. Рәхмәт барысы өчен дә булса яхшы һәм игелекле, син минем өчен сделала: ярдәмнәре өчен, фәнгә, теге уйму көч, дип, син мине вложила. Син мине һәрчак аңладың һәм ярдәмгә килдең. Гафу ит, әгәр минем неосторожное әйтү яки некрасивый гамәл, кайчан булса оборчали сине. Бәхет, игелек һәм сәламәтлек, уңышлар һәм иминлек телим, һәр көн шатлык кына китерсен, ә якты өметләр һәрвакыт аклансын. Бәйрәм белән, әни.
Бүген иң якын һәм туган кешенең туган көне. Кадерле әни, чын күңелдән сезне бу искиткеч бәйрәм белән котлыйсым килә һәм мәңгелек яшьлек, активлык, тулылык, иминлек телим. Ходай сине Начар хәбәрләрдән саклап калсын, йортка игелекле йөрәкле кунаклар килсен, янәшәбездә һәрвакыт терәк һәм ярдәм булсын. Яратам сине, туган. Бәхетле, сәламәт һәм шатлыклы бул!
Кадерле әни! Мин телим, Ходай сине шундый күпме бәхет, ничә яшь син пролил бу молитвах үз балалары өчен. Фәрештәләрнең сиңа шулкадәр сәламәтлек, көн саен күпме көч түккәнлегеңне телим. Мин сине күпме еллар яшәсен, туганнарыңа һәм якыннарыңа күпме мәхәббәт Бүләк итүеңне телим. Без сине бик яратабыз, син безнең өчен эталон дөньяга килә һәм тугрылык, акылы һәм гаделлек, яхшылык һәм сабырлык. Туган көнегез белән, туган көнегез белән!
Дөньяда иң үзенчәлекле кешенең, яраткан әниемнең туган көне! Һәр сулышым, йөрәгемнең һәр стукы өчен мин сезгә рәхмәт белдерәм һәм озын бәхетле тормыш, тулы сәламәтлек, мәхәббәт һәм иминлек телим. Булсын твоя лучезарная елмаю освещает бу дөнья бит ярдәмендә сиңа ул минем өчен булды шул кадерле. Тормышың өчен чәчкән барлык игелек орлыклары бүген күңелеңне сокландырып чәчәк атсын. Әни, мин сине бик яратам һәм туган көнегез белән котлыйм!
Кадерлебез, сипа ныклы саулык, бехетле озын гомер телибез. Кадерлебез, сипа ныклы саулык, бехет, шатлык-куанычлар телибез. Әни, мин сиңа һәрчак матур, сөекле, шат күңелле, максатчан һәм кабатланмас булып калуыңны телим.
Кадерле әни, минем иң туганым һәм яратканым! Күпме төн килеп җитмәде, күпме нерв һәм көч сарыф ителде! Кадерлебез, сипа ныклы саулык, бехетле озын гомер телибез. Бу көнне дә Сезне туган көнегез белән котларга Ашыгам. Кадерлебез, сипа ныклы саулык, бехетле озын гомер телибез. Тормыш бары тик күңелле мизгелләр һәм онытылмаслык хис-кичерешләр белән генә тулып торсын. Кадерлебез, сипа ныклы саулык, бехет, шатлык-куанычлар телибез. Бәйрәм белән, әни!
Кадерле әни, сезне туган көнегез белән котлыйм! Һәр бала әйткән беренче сүз — «Әни» сүзе, еллар узу белән «әни» сүзе җирдә һәр кеше өчен яраткан һәм мөһим булып кала. Ярдәмегез, аңлавыгыз һәм яратуыгыз өчен рәхмәт сезгә. Телим сиңа сәламәтлек, сабырлык, озын гомер, булсын елмаю озаряет синең зат көн саен, рухи һәм матди благ һәм зур хатын-кызлар бәхет! Барганың өчен рәхмәт сиңа!
Кадерле әнием, бүген синең туган көн телим сиңа күп бәхетле көн, алар мәңге булачак согревать синең мәрхәмәтле йөрәк! Барлык теләкләреңне тормышка ашырсын, ә һәр мизгел чиксез шатлык бүләк итсен! Иң мөһиме-сәламәт бул һәм ешрак елма! Мин сине бик яратам!
Әни, сезне туган көнегез белән котлыйм! Син минем иң яхшы, игелекле, назлы. Минем әнием, чын дустым булуым белән горурланам! Бәхетле бул, ешрак елмаеп, тормыштан ләззәт ал!
Туган көнегез белән, яраткан әнием! Хыяллар чынга ашсын, язмыш елмая, ә тирә-юньдәге тынычлык игелекле булып калсын иде. Гомер озын, якты һәм күңелле вакыйгаларга бай булсын. Сине гел бәхетле, бай, матур һәм сәламәт итеп күрәсем килә.
Әнием, син иң кадерле, туган һәм яраткан кеше бөтен ак свете! Сезне туган көнегез белән котлыйм! Сезгә ару-талу, проблемалар һәм кайгы-хәсрәтләрне белмәүләрен телим. Барыгыз да уңай, позитив, игелекле һәм озак көтелгән булсын. Яратам сине, минем яхшы, һәм чын күңелдән телим генә иң яхшы!
Гүзәл Әнием, Сезне туган көнегез белән котлыйм! Ихлас күңелемнән сиңа яхшы кәеф, сокландыргыч тәэсирләр, нык сәламәтлек телим. Барлык Өметләрең аклансын, хыяллар тылсымчы кебек чынга ашсын. Һәр көн шатлык, җылы һәм илһам алып килсен. Сезгә зур бәхет телим!
Туган әнием, минем кайгыртучан кеше, минем йөрәк! Телим сиңа бары иң яхшы дип бар планетада. Кадерлебез, сипа ныклы саулык, бехетле озын гомер телибез. Юлларыпда дулкынланулар, Кайгы-хесрет курмесен. Туган көне белән сезне, сөеклеләр!
Туган көнегез белән, әни! Кадерлебез, сипа ныклы саулык, бехетле озын гомер телибез. Мин сине бик яратам һәм искиткеч сәламәт булуыңны, һәрвакыт елмаюыңны, тормышыңда барысы да җиңел, шатлыклы һәм гармонияле булуын телим! Хәзер инде мин сиңа һәрчак янәшәмдә, кайгыртучанлык һәм аңлау белән булам дип вәгъдә бирәм. Синең кызың.
Кадерле минем, бүген үзенчәлекле көн. Туган көнең. Һәм мин телим сиңа, — бәхет, шатлык, уңыш, ә иң мөһиме, сәламәтлек. Син минем таянычым. Һәм мин әйтәм сиңа өчен рәхмәт, Син давал миңа барысы да, нәрсә турында гына хыялланырга мөмкин. Синең кайгыртучанлык һәм ярдәм иде безграничны, ничек һәм минем мәхәббәт сиңа. Шикләнмә, иң бәхетле на свете, туган!
Кадерле ениебез, мин сине туган конеп белен котлыйм, апа ныклы саулык, озын гомер телибез. Син минем иң якты һәм күңелле ут нуры һәм мин сине үткәргән һәр минутны кадерлим. Мин сине яратам һәм нык обнимаю, мин һәрвакыт булырмын синең белән янәшә!
Әни, сезне туган көнегез белән котлыйм! Мин сиңа телим, күп-күп хатын-кызлар бәхет һәм душевности, уңайлы һава торышы йортында өчен тормыш тирәсендә сине переливалась яркими һәм сочными буяулар. Кадерлебез, сипа ныклы саулык, бехетле озын гомер телибез.
Әнием, яраткан әнием! Мин телим поцеловать синең ладони һәм котларга сине туган көне белән. Мин телим сиңа, минем туган өчен беркайчан да югары сине кайгы өчен генә нче бәхетле көлке увлажнялись твои глаза. Кадерлебез, сипа ныклы саулык, бехетле озын гомер телибез. Рәхмәт сиңа өчен твои ласковые куллары яратучы күзләрен мәрхәмәтле йөрәк. Өчен ярдәм, киңәшләр һәм синең чиксез мәхәббәт.
Туган конеп котлы булсын, кояш сипсен һерчак йозлереп. Мөмкин түгел тапшырырга барлык нежные хисләр, алар мин питаю сиңа, мин ничек дорожу сиңа һәм ничек ценю, син минем бар. Мин сезгә ныклы сәламәтлек телим,чөнки бу кешенең мөмкин булган иң мөһиме. Кадерлебез, сипа ныклы саулык, бехетле озын гомер телибез. Кадерлебез, сипа ныклы саулык, бехетле озын гомер телибез. Котлыйм, әнием!
Туган конеп котлы булсын, кояш сипсен һерчак йозлереп. Әни, син — искиткеч кеше, Киң күңел, якты елмаю, күзләр, назлы куллар, матур образ, Һәм мин чын күңелдән телим һәм барлык хыялларың, идеяләрең һәм уйларың, барлык импульсларың һәм омтылышларың, һичшиксез, уңышларың һәм казанышларың булуын телим. Бу көнне дә, һәрвакыт балкып, йолдызлар балкып торсын һәм иң яхшысы булып кал!
Искиткеч, туганым, яраткан әнием! Әниең һәм бүген синең бәйрәмең — синең туган көнең! Мин сине бик яратам һәм сиңа һәрвакыт шундый ук оборожительной, изобретательной һәм гаять кайгыртучан булырга телим! Пускай елмаю түгел сходит белән синең гүзәл затлар никакое несчастье түгел омрачит твой день, пускай сине һәрвакыт окружают бары тик якыннары һәм туганнары йөрәгенә якын кешеләр, ә уңыш сопутствует сиңа бөтен!
Син минем өчен, Кояш нуры буларак, тормышымны ут белән тутырасың. Мин синең белән горурланам һәм сине бик нык яратам. Бүген синең туган көн телим сиңа зур бәхет, шикарной, яркой тормыш һәм күп-мимешләр өчен шатлык. Һәрвакыт сәламәт, ешрак елмаю, син бу бәйрәмдә генә түгел, һәр көнне иң яхшы сүзләргә лаек. Туган көнегез белән, әни!
Кадерле әни! Син-иң якын кеше. Кадерлебез, сипа ныклы саулык, бехетле озын гомер телибез. Укытканың өчен рәхмәт. Син һәрвакыт аңлыйсың, тынычланасың һәм ярдәм итәсең. Ласковая, заботливая һәм иң назлы, әнием, туган көнең белән сине!
Туган көнегез белән, иң туган кеше. Әни, тормышым өчен рәхмәт сиңа, әбиең өчен рәхмәт. Кадерлебез, сипа ныклы саулык, бехетле озын гомер телибез. Булсын, бернәрсә дә сине генә борчый, булсын, беркайчан да булыр сиңа больно һәм аяныч. Мин сиңа, әни, яхшы кәеф, искиткеч хис-тойгылар, Камил матурлык һәм искиткеч тормыш телим.
Туган көнегез белән, сөйкемле әни. Мин сиңа һәрвакыт шундый матур, күңелле, кыю һәм гаҗәеп булырга телим. Сәламәтлек, илһам, ышаныч, очарование, эзләнүләр, ирек һәм җиңеллек хисләре телим. Әни, бу көнне синең теләкең тулсын, Яңа елда һәр көн Бәхетле, нәтиҗәле һәм уңышлы булсын! Мин сине нык яратам һәм йөрәгең һәрвакыт җыр, хыялланып яшәсен, шатлануын телим.
Әнием! Кадерлем, йокысыз төннәрегез, кадер-хорметегез, нераль сабырлыгыгыз очен Рехмет сиңа. Аякларыма баш иям һәм сиңа Җирдә иң сәламәт, Иң матур, иң бәхетле әни булуымны телим. Бернинди сүз дә минем хисләремне белдерә алмый, мин һәрвакыт белүеңне телим: теләсә кайсы мизгелдә, теләсә кайсы секундта, кайчан миңа кирәк минем ярдәм, яки син гади захочет мине күрергә, син генә әйт, һәм МИН янәшәдә булырмын! Туган көнегез белән, сөйкемле минем!
Минем бердәнбер, туган көнем белән! Бу көн минем өчен дә, минем көн кебек үк мөһим. Әниең сиңа озын гомер, нык сәламәтлек, бәхет телим. Чәчләрең вакытыннан алда утырмасын, күз яшьләрең юкка чыкмасын. Мәхәббәт күп. Һәр көн шатлыклы вакыйгалар белән тулып торсын һәм барлык хыялларың тормышка ашсын. Мин сине яратам!
Сөйкемле әни! Кадерлебез, сипа ныклы саулык, бехетле озын гомер телибез. Юлда бервакытта да кайгы-хәсрәт күрмәсен, ә тормыш бары тик күңелле мизгелләр белән генә сөендерсен! Кадерлебез, сипа ныклы саулык, бехетле озын гомер телибез. Сезне чын күңелдән котлыйм!
Апа ныклы саулык, дан тынычлыгы, бехетле озын гомер телибез. Мин чын күңелемнән телим сиңа безграничного бәхет булсын синең материнское сердце түгел булганы волнений һәм тревог өчен твоя күңеле беркайчан да старела, ә күзләре светились тарафыннан яратып кабул ителә. Сезгә нык сәламәтлек, озын гомер һәм бик күп шатлык-куанычлар телим.
Әнием, кадерле ут нуры, Мин сезгә һәрвакыт бәхет телим! Син дөньяда иң яхшыларга лаеклысың! Пускай шул синең тормыш мәңге господствуют гармония һәм изгелек, булсын анда булмаячак урыннар злу һәм грусти! Барлык хыялларың тормышка ашсын һәм син һәрвакыт сәламәт булсын! Яратам сине!
Әни, туган көнегез белән! Иң изге теләкләребезне юллыйбыз. Кадерлебез, сипа ныклы саулык, бехетле озын гомер телибез. Чтоб синең сәламәтлек иде, бик нык һәм чтоб синдә һәрвакыт җитди иде, көч, түземлек һәм дөньяга килә өчен, барлык туганнары.
Кадерле әнием, Сезне туган көнегез белән котлыйм! Кадерлебез, сипа ныклы саулык, бехетле озын гомер телибез. Һәрвакыт елмаюыңны, сау-сәламәт һәм бәхетле булуыңны, ә мин һәрвакыт физик яки фикерле булуыңны телим!
Кадерле әни, сезне туган көнегез белән котлыйм! Гел шундый яшь һем купелле булып кал. Булсын, сәламәтлек булыр, бик нык, кәеф — солнечным, ә йөзендә чәчәк ата твоя сылу елмаю. Пускай, барысы да җылы, ул син даришь гаиләгә, кире кайтыр сиңа икеләтә һәм согревает озак еллар!
Кадерлебез, сипа ныклы саулык, бехетле озын гомер телибез. Туган көне белән сезне, сөеклеләр! Синдә бик зур йөрәк, наполненное тарафыннан яратып кабул ителә, добротой безгә, синең балаларга. Ходай Сипа саулык, бехет, озын гомер бирсен. Без сине яратабыз! Ходай сипа озын гомер бирсен, Син булганга донья нур чече.
Кадерле әни! Бүген синең туган көн телим сиңа мәңгелек яшьлек һәм неземной матурлык, аны син продолжаешь уңыш белән саклап калырга да карамастан, барысы да тормыштагы авырлыклар һәм сынаулар. Без инде өлкәннәр булдык, тик син ул вакыттан бирле бер тамчы да үзгәрмәдең, балалар елларыннан бирле хәтерләгән якты елмаюың белән һаман елмаясың. Рәхмәт сиңа, сеңелем, әнием, калсын өчен кайгыртуны, мәхәббәт, зирәклеге, вложенную бу безнең өчен марлон уникаль сәләтен сакларга, гаилә учагын, хәтта иң авыр вакытларда!
Кадерле кешем, Иң кадерле һәм яраткан әнием — Сезне туган көнегез белән котлыйм! Иң изге теләкләрең тормышка ашсын, тагын да бәхетлерәк итсен. Сиңа нык сәламәтлек, тынычлык, ялда рәхәтлек һәм яңа ачышлар, күңелле тәэсирләр һәм елмаюлар телим! Яратам сине, минем Яхшы!
Әни! Юк, мондый сүзләр, алар ала белдерү минем хисләр сиңа. Син минем янәшәмдә гомер буе, син һәрвакыт ярдәм итәсең һәм мине беркем дә кебек аңлыйсың. Туган конеп котлы булсын, кояш сипсен һерчак йозлереп, балкып торсын һерчак йозлереп. Нык сәламәтлек, уңышлар һәм иминлек телим. Мин сине бик яратам!
Әнием, минем кадерле һәм иң яраткан. Кеше тәрбияләгән, тормыш тәҗрибәсе белән уртаклашкан, миңа шулкадәр көч куйган һәм яратуымны беркайчан да туктатмаган өчен рәхмәт сиңа. Син гел ярдәм иттең, һәм мин дә, бернигә дә карамастан, сиңа һәрвакыт ярдәм итәчәкмен. Сезгә нык сәламәтлек, озын һәм бәхетле тормыш телим. Күп мәхәббәт сиңа, тугры дуслар, уңышлар һәм уңышлар!
Әни, туган көнегез белән! Ходай сине бары безнеп очен, Куз карасы кебек сакласын. Күбрәк елмаю һәм көйсезләнмә. Авырмаска һәм хандрамаска телим. Барлык уй-ниятләрең чынга ашсын.
Голосовые поздравления с Днем Рождения
| |
Copyright 2010-2021 г. Поздравления в стихах и прозе на сайте Поздравик
источники: http://ihlastan.ru/enilerne-kotlau-pozdravlenija-mame-na-tatarskom/ http://www.pozdravik.ru/s-dnem-rozhdenija/na-drugih-jazyka/na-tatarskom/mame |